پاسخ یک شیرازی به مهمترین سؤال مسافران شیراز: کدام هتل شیراز خوب است؟
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۰۹۰۹۲۹
شیراز برای خیلی از مردم ایران یک شهر رؤیایی است. شهری که تکهای از شکوه ایران باستان را بر دوش دارد. افراد زیادی را میشناسم که سالها لحظات عاشقانهشان را با شعرهای سعدی گذراندهاند، خلوتهایشان را با حافظ پر کردهاند، کسانی که هر سال شبهای یلدا به دیوان حافظ تفألی زدند و با نگاه کردن به سرستونها و مجسمههای تخت جمشید حس غرور داشتهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ماهها پیش از سفرم به شیراز، به این دوست شیرازی گفتم سالهاست نیت سفر به شهرتان را دارم اما هنوز تنها تصویری که از شیراز دارم تخیلات و تصاویر ذهنم است که با پوسترهایی که از حافظیه، مسجد نصیرالملک، باغ ارم یا تخت جمشید دیدهام، گره خوردهاند. نمیدانم چرا تا به حال نتوانستم برای سفر به شیراز یک برنامهی مناسب بچینم. در جواب تمام حرفهای من فقط سه سؤال پرسید. «به چه نیتی عازم شیرازی؟ بودجهی سفرت چقدره؟ و چقدر زمان داری؟» بعد از یک مکث طولانی گفتم «توقع داشتم که اسم بهترین هتل های شیراز رو بگی یا مثلاً برای رزرو هتل در شیراز راهنماییام کنی.» در جواب حرف من خندید و گفت: «اگه به جای سؤال از من به عنوان یک شیرازی به اینترنت هم سر میزدی حتماً اسم هتلهای خوب شیراز مثل هتل بزرگ شیراز، هتل چمران شیراز یا هتل الیزه شیراز به چشمت میخورد، اما تا جواب اون سه تا سؤال رو ندونی، انتخاب برات خیلی سخت میشه!». این حرفها در آن لحظه برای من که با آن همه احساس از اشتیاقم برای سفر به شیراز حرف زده بودم با حسی شبیه به سرخوردگی همراه بود. آن سالها گذشت، من به شیراز سفر کردم و حالا که اینها را مینویسم تصویر خودم را از این شهر دارم! تصویری واضح از انعکاس نورهای رنگی مسجد نصیرالملک روی صورتم، تصویر صورت بهتزدهی توریستهای ایرانی و خارجی وقتی در پاسارگاد بین ستونهای عظیم و باشکوه تخت جمشید قدم میزدند، تصویر زوجهای جوانی که گوشه گوشهی حافظیه دست در دست هم دیوان حافظ میگشودند و در گوش هم شعر میخواندند و صدها تصویر شفاف دیگری که هرگز فراموششان نمیکنم. در همان سفر وقتی بیش از نه ساعت تمام توی ماشین رانندگی کردم، یا وقتی دیدم حتی در فروردین خبری از بادهای خنک بهاری تهران نیست، این حرف همکلاسیام که میگفت «ما جنوبیها» برایم باورپذیرتر شد. حالا سالها از سفر من به شیراز گذشته و مدتی است فکر میکنم چرا نباید یکبار اردیبهشت شیراز را که فصل گلهای نرگس است ببینم، یا چرا توی پاییز که هوا احتمالاً در جنوب ایران مطبوعتر است در باغ ارم قدم نزنم؟ در همین فکرها بودم که دوباره همان سه سؤال توی ذهنم آمد! گرچه در آن روز حس خوبی از سؤالهای دوستم نداشتم اما از آن به بعد نه فقط برای رزرو هتل در آن شهر که برای انتخاب محل اقامتم در هر شهر دیگری اول تکلیف این سه سؤال را با خودم مشخص کردم. در واقع بعدها فهمیدم که من چطور مسافری هستم و از هر شهر و هر سفر چه میخواهم. مثلاً اگر میخواستم برای گذراندن ماهعسل یا تجربهی یک سفر لوکس و رؤیایی به شیراز بروم احتمالاً رزرو هتل چمران شیراز یا رزرو هتل بزرگ شیراز اولین گزینههای پیش روی من بودند؛ اما اگر میخواستم یک سفر خانوادگی پرجمعیت و اقتصادی به شیراز داشته باشم، رزرو هتل الیزه اولین گزینهای بود که به آن فکر میکردم. شما هم اگر اهل سفر هستید و زیاد تجربهی سفر دارید حتماً شخصیت خودتان را به عنوان یک مسافر شناختهاید! اینکه از یک سفر چه انتظاراتی دارید؟ ترجیح میدهید سالی یکبار به یک سفر لاکچری بروید و در هتلهای لوکس بمانید یا از آن دسته افرادی هستید که هتلها را فقط محلی برای خوابیدن میدانید! از آن مسافرانی هستید که سفرهای هوایی را دوست دارند؟ یا از نسلی که هیچهایک و سفرهای پرماجرا را میپسندند؟ در سفرها بیشتر وقتتان را در هتل میگذرانید و خودتان را با خدمات هتل مثل مراکز ماساژ، استخر، مراکز ورزشی هتلها، اتاقهای بیلیارد و بازیهای کامپیوتری مشغول میکنید یا تمام مدت سفر در کوچه و خیابانهای شهر قدم میزنید و با مردم بومی صحبت میکنید؟ غذا چطور؟ دوست دارید در رستورانهای لوکس و مجلل غذا بخورید یا به دل شهر میزنید و غذاهای محلی را در رستورانهای مرکزی هر شهر امتحان میکنید؟ شما هم اگر عازم سفر به شیراز، شهر یا حتی کشور دیگری هستید باید روحیهی خودتان را بهعنوان یک مسافر بشناسید و بتوانید به آن سه سؤال دوست شیرازی من جواب بدهید، بعد با مراجعه به یکی از سایتهای گردشگری برای رزرو هتل در شیراز یا هر شهر توریستی دیگری، میتوانید به راحتی محل اقامت متناسب با سفر خود را بیابید. مثلاً صفحه هتل های شیراز جااینجاس، ضمن ارائه اطلاعات کامل در مورد هتل های شیراز امکان رزرو هتل بزرگ شیراز، رزرو هتل الیزه شیراز و یا رزرو هتل چمران شیراز را با قیمت فوقالعاده برایتان فراهم کرده است. راستی هر وقت عازم شیراز شدید، دوربین عکاسی را فراموش نکنید، چون آنقدر صحنهها و لحظات مسحورکننده خواهید دید که نبودن یک دوربین تبدیل به بزرگترین حسرت سفرتان خواهد شد.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: الیزه مردم ایران مسافران مسجد شیراز هتل تخت جمشید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۹۰۹۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ادای احترام جانشین رئیس گروه مشاورین نظامی فرمانده معظم کل قوا به شهدای هویزه
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان خوزستان، همزمان با بیست و چهارمین دوره آموزش میدانی دانشگاههای افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران، امیر سرتیپ ستاد ناصر آراسته، جانشین رئیس گروه مشاورین نظامی فرمانده معظم کل قوا و رئیس هیأت معارف جنگ سپهبد شهید علی صیاد شیرازی با حضور در یادمان شهدای هویزه ضمن زیارت مزار سرلشکر شهید علم الهدی و یاران گرانقدرش به مقام والای این شهیدان سرفراز ادای احترام کرد.
امیر سرتیپ آراسته در حاشیه این بازدید با بیان اینکه در دورههای آموزش میدانی، ۱۱ عملیات از ثامن الائمه (ع) تا والفجر ۸ توسط فرماندهان ارتش و سپاه برای دانشجویان تشریح میشود، گفت: دانشجویان دانشگاههای افسری ارتش طبق فرمان حضرت آقا برای آموزش عملیاتی به مناطق ۸ سال دفاع مقدس میآیند و، چون آموزش باید با لطافت معنوی و تقویت روحیه ایثار و شهادت طلبی همراه باشد، دانشجویان را به مناطقی مانند هویزه نیز میآوریم.
خاطرهای جدید از رهبر انقلاب
جانشین رئیس گروه مشاورین نظامی فرمانده معظم کل قوا در بیان اهمیت زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا به روایت خاطرهای از رهبر معظم انقلاب پرداخت و گفت: سال گذشته محضر آقا رسیدم و به عرض ایشان رساندم که من با این سن و سال به همه هدفها و آرزوهای دنیاییام رسیده ام؛ هر چه خواستم خدا عنایت کرده است و بزرگترین نعمتی که دارم این است که به عنوان مشاور به نام شما مفتخرم و به نام شهید صیاد که رئیس گروه معارف جنگ سپهبد شهید صیاد شیرازی هستم؛ لذا اجازه بدهید بروم در جایی تفنگ دست بگیرم و با رزم عاقبت بخیر شوم. خدمت شان گفتم: به ریش سفیدم نگاه نکنید. هنوز قدرت جنگندگی دارم. آقا در پاسخ، همان جمله معروفشان را فرمودند که: «زنده نگه داشتن نام و یاد شهدا کمتر از شهادت نیست؛» بعد گفتند: «اینکه غیرت نسل جنگ را به نسل جوان منتقل میکنید، عبادت است و نیازی نیست بروید جایی بجنگید. این خودش جهاد است. جهاد تبیین هم جهاد است. بروید به کارتان ادامه بدهید.»
امیر سرتیپ آراسته تأکید کرد: من یقین دارم شما هم که برای زنده نگه داشتن ذکر و نام شهدا -به خصوص در این مکان مقدس- دارید خدمت میکنید؛ در حال جهادید و این فرمایش حضرت آقا که نمیخواهد تفنگ بگیرید، همین کارتان کمتر از جنگ و جهاد نیست، شامل شما هم میشود.
اگر صیاد شیرازی امروز در میان ما بود
رئیس گروه معارف جنگ سپهبد شهید صیاد شیرازی در پاسخ به این پرسش که فکر میکنید اگر امروز شهید صیاد شیرازی در میان ما بودند، چه میکردند؟ گفت: آنچه امروز ما انجام میدهیم را بهتر انجام میدادند. اگر ایشان بودند گوش به فرمان حضرت آقا، پشت سر ایشان حرکت میکردند. اطاعت از ولایت چه در زمان حضرت امام (ره) و چه حضرت آقا با پوست و گوشت و استخوان شهید صیاد آمیخته بود. اجازه بدهید برای اینکه صحت سخنم روشنتر شود، خاطرهای برایتان نقل نمایم. یک بار به اتفاق دیگر فرماندهان محضر حضرت آقا بودیم. شهید صیاد هم سمت راستم نشسته بودند. من هر وقت کنار ایشان مینشستم دستم را روی دست شان میگذاشتم. آن روز هم دست من روی زانویشان بود و ایشان هم دست شان را روی دستم گذاشته بودند. حضرت آقا که تشریف آوردند همه بلند شدیم، احترام گذاشتیم و نشستیم. تا ایشان دست شان را روی زانو گذاشتند، من دستم را گذاشتم روی دستشان؛ اما همین که آقا شروع به صحبت کردند، ایشان دستش را کشید؛ دفترچهاش را بیرون آورد و شروع به نوشتن کرد و همه صحبتها را نوشت.
صیاد میگفت سخنرانیهای «آقا» فرمان است
جانشین رئیس گروه مشاورین نظامی فرمانده معظم کل قوا اضافه کرد: من دلخور شدم؛ چون دوست داشتم دستم روی دست ایشان باشد. جلسه که تمام شد و بیرون آمدیم به ایشان گفتم حاج علی! برای چی یادداشت برداری کردی؟ الان که حرفها را گوش کردیم. اخبار ساعت ۲ هم که فرمایشات آقا را پخش میکند؛ شب هم که کاملش را نشان میدهند؛ چرا این کار را کردید؟ گفت: من سربازم و تأخیر در اجرای دستور فرمانده در محضر خدا کیفر دارد. من اینها را نوشتم که تا سوار ماشین میشوم، صحبتهای آقا را به تدبیر نظامی و بعد از رسیدن به ستاد کل به فرمان تبدیل و به یگانهای نظامی ابلاغ کنم. من صحبتهای آقا را سخنرانی تلقی نمیکنم؛ فرمان میدانم؛ لذا هر جا آقا صحبت کنند و منِ سرباز حاضر باشم و بشنوم، تلاش میکنم از همان لحظه اجرا کنم.
مشاور نظامی فرمانده کل نیروهای مسلح در امور زمینی خاطرنشان کرد: این خاطره نشان میدهد شهید صیاد شیرازی سربازی بود پاکباز و مخلص که حاضر نمیشود حتی یک لحظه فرمان فرماندهاش به تأخیر بیفتد. شهید صیاد میگفت میخواهم خدا شاهد باشد اگر عمرم سرآمد و به ستادکل نرسیدم از دفتر آقا تا هر زمان که زندهام در راه اجرای فرمان فرماندهام هستم.